Column Ben Beijer: Helden
AlgemeenEr zijn het afgelopen jaar weer helden overleden, ik denk o.a. aan Piet Keizer de geweldige linksbuiten, de dappere zwemster Hansje Bunschoten. De Nederlandse militairen, omgekomen in Mali, en Burgermeester Eberhard van der Laan.
Aan de andere kant, zijn er dit jaar zeker ook veel geboren alleen kennen we die nog niet.
Dat heldendom is natuurlijk zeer persoonlijk. Als ik met mijn kleinzoontjes in een jeugdencyclopedie blader komen zij vaak bij oorlogen. Ze willen er alles over weten. De jongens hebben net als hun leeftijdgenoten natuurlijk een iPad, maar houden gelukkig ook van boeken. Kun je zo mooi samen in lezen en persoonlijke verhalen bij vertellen. Als ik een paar jaar geleden voorlas en er iets aan toevoegde hadden ze dat haarfijn in de gaten. Andermans tekst klinkt toch anders dan een spontane aanvulling. Als we bij de slechteriken en de goeden aankomen, zoals zij die noemen, wijzen ze altijd naar Nelson Mandela en Mahatma Gandhi die op een linker bladzijde staan. Ze begrijpen inmiddels waarom ik hen mijn helden noem. Aan de rechterkant staan Adolf Hitler en Benito Mussolini. Ook van hen weten ze een beetje wie het zijn, maar omdat ze van Italië en Italiaanse ijsjes houden wijzen ze altijd naar Hitler en zeggen dan, maar hij is begonnen hé Opa.
Groot respect kreeg ik voor de milde reactie van Transavia piloot Julio Poch die vrij kwam na acht jaar gevangenschap omdat mensen zeker dachten te weten “van horen zeggen”, wat de waarheid was. Deed mij denken aan een tekening van de eind 2016 overleden Peter van Straaten van twee roddelaars aan de telefoon, waarvan de een tegen de ander zegt: “Meer kan ik je echt niet over hem zeggen, ik héb je al meer verteld dan ik zelf heb gehoord.”
Hoop dat het u ‘goed mag gaon’ in 2018
