Heropening sporthal Rozengaarde in Doetinchem

DOETINCHEM - ”Ik zoek een sterk meisje en een sterke jongen”, wethouder Peter Drenth kijkt zoekend om zich heen. Tientallen kinderen op de gymzaalbanken steken hun hand op. “Ik, ik ik!” Iedereen is even de sterkste van de klas. Stralend lopen de aangewezen kinderen naar voren. Peter Drenth heeft een lange koker in zijn handen. Beide kinderen draaien er aan en poef. Bont gekleurde confetti spat uit over de hoofden van een groep juichende kinderen. De verbouwde sporthal Rozengaarde is officieel geopend.

Door: Feikje Breimer

Plotsklaps lijkt het licht uit te vallen, maar nee, er brandt groen licht. “Yeaaaah” alle kinderen vinden het geweldig. “We gebruiken led-verlichting”, vertelt sporthalbeheerder Thony Mul. “Dat gebruikt weinig energie en je kunt behalve helder licht verlichting in alle kleuren van de regenboog aanzetten.” Een korte demonstratie leidt tot een enorm gejuich. “Jaaaa!”

“We wilden als gemeente dat er een gymzaal zou blijven na de verbouwing van de oude sporthal Rozengaarde. Bij de realisatie van Skyzone hebben we direct een derde deel van de ruimte hiervoor gereserveerd. Ook wilde we een eigen toegang voor de schoolkinderen, een warme verbinding. Ze kunnen zo van school de sporthal inlopen, dat scheelt een hoop jassen aan en uit trekken”, legt Peter Drenth uit.

Gelukkig duurt het officiële gedeelte kindvriendelijk kort. De kinderen van basisschool Het Pallet gaan gymen. Of knotshockey of wat denk je van tegen de muren omhoog lopen? Suzanne Ter Horst van Sportservice Doetinchem is één van de sportjuffen en -meesters die de wekelijkse sportlessen verzorgt. “Er is veel meer ruimte dan vroeger en veel meer materiaal. We hebben meer kasten en dikke matten, zo kunnen we veel meer doen.” Intussen hebben Roy, Jesse en Metehan en alle andere kinderen geen tijd om te vertellen hoe mooi de hal is. “Geweldig”, roept Roy in het voorbijgaan. “Mooi”, vindt Jesse. “Ik heb nog nooit tegen de muur omhoog gelopen”, vertelt Metehan enthousiast. Twee juffen helpen de kinderen één voor één tegen de muur omhoog en dan over de kop weer op de dikke mat. “Dit is geen gym dit is Free Running legt Suzanne uit. De muren zijn de eerste drie meter bekleed met zacht materiaal, dat scheelt in blauwe plekken.”

Projectleider Wim Teunissen staat trots naar de rennende kinderen te kijken. “We zijn eerst met de gebruikers om de tafel gaan zitten. ‘Hoe willen jullie het hebben?’ Rust was belangrijk en daarom hebben we zo min mogelijk belijning op de vloer aangebracht. De oorspronkelijke beukenhouten vloer is geschuurd en gelakt. Dat geeft een warme uitstraling. Deze hal heeft op een rustige manier een unieke aankleding.”