Reünie op het Ludger College. Foto: Roel Kleinpenning
Reünie op het Ludger College. Foto: Roel Kleinpenning foto Roel Kleinpenning

Ludger-reünie een feest der herkenning

Onderwijs

DOETINCHEM - Het stond al roodomcirkeld in menig agenda, en na twee annuleringen wegens de coronapandemie, werd zaterdag toch echt de Ludger-reünie gehouden. Een speciale reünie, het was de laatste in het schoolgebouw aan de Vondelstraat in Doetinchem.

Kosten nog moeite waren bespaard om er een feestelijke dag van te maken. Van heinde en verre waren oud-scholieren naar Doetinchem teruggekeerd om samen met hen die in Doetinchem wonen oude verhalen op te halen.
De organisatie was goed, elk examenjaar had een eigen klaslokaal toegewezen gekregen als meetingpoint. Deze klassen waren versierd met oude klassenfoto’s, zodat de reüniegangers konden zien hoe ze er destijds bijliepen.

Oud-leraren
Het waren niet alleen scholieren, ook oud-leraren hadden de weg naar hun voormalig werkgever gevonden. Oud-rector Bomers was van de partij, Walter Rovers, Hans Vermaeten, Ans Smit en Jeroen van Dijk om zo maar wat docenten te noemen.

Na het netwerken begon de eerste van een serie bands te spelen in de aula, Daar waar vroeger huiswerk gemaakt werd, gekaart en gesjanst, daar werden nu verhalen opgehaald onder het genot van een drankje.

Eerste lichting
Ver weg op de begane grond, weg wan al die ‘herrrie’ was een lokaal ingericht voor hen die in 1950 de eerste lichting scholieren waren. Van hen waren er nog drie aanwezig.
“Ik mocht drie jaar naar het Ludger, naar de HBS”, vertelt een oud-scholiere die haar naam niet prijs wil geven. “Ik kwam uit Beek en iedereen ging naar de Mulo, ik fietste een stukje verder naar de HBS.”
De herinnering aan de vijftiger jaren is nog steeds aanwezig. “We zaten in een klas met twintig jongens en zes meiden. De docenten voetbalden in de pauze met ons mee, als ze de boterham op hadden.”

Na drie jaar Ludger werd haar moeder opnieuw zwanger. “Ik moest thuis helpen en dus van school af. Zo ging dat destijds”, klinkt het weemoedig. “Toen mijn kinderen het huis uit waren, ben ik op mijn veertigste nog gaan studeren hoor, heb ik zes jaar theologie gestudeerd aan de Universiteit van Amsterdam.”

De organisatie hoort de verhalen met veel plezier aan. “Ook voor deze datum was met corona in het achterhoofd een reservedatum gepland, gelukkig hebben we die niet nodig gehad”, stelt Niels Peters, lid van de communicatiecommissie van de reünie.
Nicole van Lieshout van dezelfde commissie valt hem bij: “De animo is enorm, er zijn 1.500 mensen binnen, er stonden zelfs mensen op de wachtlijst.”

Peters krijgt de lachers op zijn hand door te stellen dat hij het Ludger geweldig vond. “Met name de buitenschoolse activiteiten. In mijn examenjaar wist ik al na twee weken dat ik wilde zakken, ik wilde immers nog niet van deze school.”

Rookhol
Een rondgang door het gebouw brengt veel herinneringen naar boven: de Kandeleer, het muzieklokaal en het Rookhol. Deze laatste ruimte is anno 2022 verleden tijd, op het hele schoolterrein mag immers niet meer gerookt worden. 

Het hok, dat nu deels dienst doet als opbergruimte, is een stukje nostalgie. “Vandaag mag ik er vast wel eentje roken”, stelt een vijftiger terwijl hij een peuk opsteekt. “Mijn hemel, wat heb ik hier veel uren doorgebracht”, klinkt het spontaan, terwijl hij het rookhol met een zwaai adieu zegt.

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant