Ben Beijer bekijkt ‘t anders: Goede week

Als u dit leest zitten we midden in de ‘goede week’, zo werd die bij ons thuis vroeger genoemd. 

Begon met Palmpasen, dan kregen wij een haantje van brood op een stokje. Die haan kreeg een soort palmtakje op z’n kop en we mochten de stok verder met eitjes versieren. We zongen: “Palm, Palm Pasen haantje op een stokje, geef hem maar een stukje brood anders gaat het haantje dood.” Geen idee waarom een haantje van brood gevoerd moest worden. 

Het hele paasgebeuren was een wonder dat wij als kinderen niet begrepen. Voor wij naar de Palmpasenoptocht gingen hadden we al een stuk van het van suikerbrood gemaakte haantje op. Meestal de kop met ogen van rozijnen. 

Later die week kwam goede vrijdag; we gingen netjes in de rij vanaf de school naar de kerk om daar de ‘verdere kruisweg’ te volgen. Vond ik geen fijne dienst. Als we thuis kwamen, kregen wij zo’n beetje het lekkerste eten dat je als kind kon wensen. Normaal aten wij thuis net als veel katholieken vis op vrijdag. Op goede vrijdag kregen we geen vis, dat was te luxe voor goede vrijdag dan moest er echt gevast worden. Wij kregen dus oliekrabbetjes. ‘Hoezo vasten’, dachten wij al als kind. Daar hadden wij die lange zit in de kerk wel voor over. Dat oliekrabben eten bleek een goedkoop en oud gebruik, waar wij de hele vastentijd naar uitkeken. Wij stelden onze ouders voor elke week streng te vasten. Pa zei dan lachend: het kan niet elke week een ‘goede week’ zijn. Die oliekrabben hadden iets van oliebollen, maar dan plat en in een koekenpan gebakken. 

Deze week wordt The Passion als nieuw hoogtepunt van de goede week uitgezonden vanuit Doetinchem. Ik moet bekennen dat ik er nog nooit naar gekeken heb. Dit jaar gaat dat wel gebeuren. Wij kijken naar de tv in de hoop dat de start van de stoet bij de Walmolen zal zijn, dan zitten wij ‘balkon.’

We zijn ook benieuwd hoe de eerder opgenomen beelden in Doetinchem tijdens de live uitzending ingelast worden. Ik zie Petrus ook niet snel naar onze kippenboer fietsten om de haan te horen kraaien. Pasen blijft in mijn herinnering ook de dag van paaseieren zoeken. Vroeger met de kinderen, later met mijn schoonmoeder die dement werd en het leuk vond het gekookte ei van het ontbijt elke zondag te verstoppen.

Goed gaon.