Ben Beijer bekijkt ‘t anders: Ouder worden

Donderdagmiddag 8 september stroomt de zaal van het ontmoetingscentrum ’t Brewinc vol. Er moeten stoelen bij geplaatst worden. Het Centraal Senioren Overleg Doetinchem heeft een themamiddag uitgeschreven. Onderwerp: Lokale politiek en Seniorenbeleid. In deze krant las ik dat de kersverse wethouder Patrick Moors een inleiding zal houden over zorg-ouderenbeleid. Ook zal er ruim tijd zijn vragen te stellen over actuele onderwerpen in de gemeente.

Ik ben naar ‘de overkant’ gelopen met het idee dat er misschien wel een column in kan zitten. Dat klopt helemaal. Hoewel? Ik probeer positieve columns te schrijven. Al tijdens de inleiding van de wethouder merk ik dat het deze keer wel eens moeilijk kan worden.
De wethouder vertelt iets over de inhoud van zijn vele taken en belooft dat hij zichtbaar en aanspreekbaar wil zijn voor de burger. Daarna start hij een filmpje met praktijkvoorbeelden van senioren die hulp krijgen. Er wordt geroepen dat men niets kan horen. De wethouder had inhoudelijk niet zo’n heel sterk verhaal, maar blijkt wel handig. Hij reikt zijn microfoon aan om voor de luidspreker te houden en ja hoor, we horen een oudere man zeggen dat hij blij is met de geboden hulp. Kijken we van op, vooral omdat we niet weten voor welke. Een dame naast mij zegt de wethouder daar straks vriendelijk naar te vragen. Dat blijkt echter niet de bedoeling. De wethouder zal deze middag geen vragen beantwoorden.
De vragen kunnen aan de raadsleden worden gesteld. Zij zijn in groten getale naar ‘t Brewinc gekomen. Althans, dat was de verwachting van het overlegorgaan. Er staan voldoende barkrukken uitnodigend klaar op het podium. Even later blijkt dat maar liefst twee politici aanwezig zijn. Dappere dames. Zij stellen zich voor als Jessie Mons van het CDA en Natasja Veldhuis van de PvdA. Zij horen van de dagvoorzitter dat een flink aantal partijen zich hebben afgemeld, maar dat er ook partijen zijn die zelfs dat teveel moeite vonden. De beide jonge politici, pas sinds juni 2022 politiek actief, schamen zich zichtbaar plaatsvervangend voor hun collega’s.
Geen van de aanwezigen neemt het hen kwalijk dat zij inhoudelijk weinig antwoorden kunnen geven. Beiden laten zien dat ze betrokken zijn, en dat blijkt al heel wat deze middag. Wel krijgen ze zoals de voorzitter dat zegt ‘huiswerk‘ mee, ook voor de afwezige raadsleden. Ik heb overigens goede hoop dat die zich vlak voor de provinciale verkiezingen volgend jaar wel vrij zullen roosteren voor de senioren. Die aardige dame naast mij fluistert het mij zo mooi in m’n oor: “Ben, ouderen weten wel wat jong zijn is, jongeren niet wat het is ouder te worden.”

Goed gaon