Hans-Peter Helder: “Schrijven deed ik niet om te verwerken, maar omdat ik er plezier aan beleefde." Foto: Roel Kleinpenning

Hans-Peter Helder: “Schrijven deed ik niet om te verwerken, maar omdat ik er plezier aan beleefde." Foto: Roel Kleinpenning

foto Roel Kleinpenning

Bundel ‘Patiënt 13,5,64’ binnen no-time aan tweede druk

Zorg

DOETINCHEM – Slecht nieuws gaat altijd als een raket. Mensen vullen de ins en outs zelf in. Dat gaat mij niet gebeuren, denkt Hans-Peter Helder vlak nadat hij in het ziekenhuis minder goed nieuws krijgt. Op Facebook informeert hij zijn volgers. De zinnen zijn de opmaat voor de bundel ‘Patiënt 13,5,64, verhalen in ’kankertijd’’.

Door Josée Gruwel

Hans-Peter Helder komt in 1992 naar Doetinchem. Met zijn bedrijf Toro organiseert hij evenementen voor instellingen en bedrijven. Ook manifesteert hij zich in de culturele sector. Middels unieke, spectaculaire en spraakmakende evenementen waarbij de toeschouwer stil valt door de magie die de combinaties van innovatieve techniek, cultuurvorm en verbeelding teweegbrengen. Straattheaterfestival Buitengewoon en WarmWinterlicht zijn voorbeelden. En wie herinnert zich niet het ballet van de graafmachine bij de opening van de Oostelijke Rondweg in Doetinchem.

Terwijl de doener nog geen 60 is en vol ideeën zit die hij nog wil uitwerken, gaat hij in november van het vorig jaar naar het ziekenhuis voor een onschuldige ingreep. Eenmaal uit de narcose hoort hij totaal onverwacht dat hij kanker heeft en komt hij als patiënt 13,5,64 (geboortedatum, polsbandje) in een stroomversnelling van zorg terecht. De huisarts adviseert om als zijn patiënt ergens mee zit dit in steekwoorden op te schrijven. “Maar ik wilde er dan wel een duidelijk verhaaltje van maken.”

Bijna direct na het horen van de diagnose begint Helder te schrijven. Eerst op Facebook, maar na de vele reacties maakt hij documenten op zijn pc, om er een boekje van te maken. Nooit eerder schreef hij verhalen.
Er komt een schrijfproces op gang. “Vooral ’s nachts, als ik niet kon slapen, dacht ik hoe ik wat ik overdag meemaakte het best op kon schrijven. In mijn gedachten schreef ik complete zinnen. De volgende dag hoefde ik die alleen nog uit te typen. En schrappen natuurlijk daarna. Negen van de tien keer was het te lang.”

De onderwerpen komen als vanzelf op zijn pad. “Dan dacht ik bij het wachten in de apotheek: waar zit ik hier nou eigenlijk naar te kijken. Of in het ziekenhuis: wat maak ik hier nu precies mee?”
Helder is een observator, kijkt naar details, weet in te voelen, zet feiten in breder perspectief, laat zijn verbeelding spreken, verrast, zet aan tot denken, ziet de humor en de tragiek van situaties in. Zijn dag wordt beheerst door ziek-zijn, door chemokuren, medicijnen, onvoorstelbare moeheid, geen conditie. Schrijven is afleiding, het wordt een soort hobby. “Schrijven deed ik niet om te verwerken, maar meer omdat ik er plezier aan beleefde. Fijn was ook dat ik geen concessies hoefde te doen. De vrijheid hebben om te schrijven wat je wilt, dat is lekker werken. Ook belangrijk: ik pretendeer niets.”

Zo ontstaan er 24 korte verhalen, steeds vanuit andere invalshoeken. De lezer komt hierbij in een ongekunstelde, creatieve wereld van openheid, verwondering en ontroering. Hij wordt meegenomen in de ervaringen van alledag van een patiënt die naar zichzelf kijkt, naar zijn gezin en familie, en de wereld om hen heen. Soms is er de verfijnde verstilling, waarin de tijdloosheid voelbaar is.
De lezer ervaart hoe de schrijver, ondanks allerlei emoties, de drive om te willen werken en de heimwee naar vroegere tijden, positief blijft denken. Ook bij tegenslag en bij die enkele keren dat hij het gevoel heeft niet meer lang te leven, weet hij te boeien door zijn visie over het heelal.

Op de cover van de bundel staat een doorsnee van een stier. In het Spaans: toro. “Mijn sterrenbeeld is stier, ons bedrijf heet Toro en ik heb een tatoeage van een stier. Het is leuk om het dier steeds terug te laten komen.”
Cindy Meurs schrijft in het voorwoord van de bundel: “Een stier is een stoer beest. Een vent met ballen, zullen we maar zeggen. Met een wapenarsenaal van horens en spierkracht, een dier dat een goed gevecht niet uit de weg gaat, de strijd niet schuwt. Dat is alvast een stevige basis. Een goede conditie, een rationeel en positief werkend brein en zakken vol chemo strijden mee.”

‘Patiënt 13,5,64’ is heel goed ontvangen. Er is zoveel vraag naar de bundel dat het wordt bijgedrukt. Het is te bestellen via hph@torovormgeving.nl en kost 7,50 euro plus portokosten. Hiervan gaat 5 euro naar Stichting Hematon, voor onderzoek naar bloedkanker.

Inmiddels gaat het de goede kant op met Hans-Peter Helder. “Ik ben nu door de chemokuren heen en heb de pijnstilling af kunnen bouwen, doe rustig aan, bouw de conditie langzaam op. Ik word nooit meer de oude, daar heb ik wel vrede mee. Ik berust, zonder angsten. Volgende maand ga ik langzaamaan weer werken.”

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant