Horror en ontroering in foto’s gevangen
DOETINCHEMULFT - Mijn drijfveer in de fotografie is verbazing en verwondering”, vertelt Gerard Bockting. “Goed kijken verrijkt de beleving. Bij de expositie zijn lieflijke, poëtische foto’s te zien die ontroeren, maar ook foto’s die de kijker als horror kan ervaren. Ik merk soms dat ze ervan schikken.” Bockting uit Doetinchem exposeert tot en met 8 april een aantal van zijn foto’s in de foyer van het Portiersgebouw bij het DRU Industriepark in Ulft.
Door Carla van der Meer
Bockting is geboren in Megchelen. Hij heeft een tijd in Rotterdam gewoond en zo’n twintig jaar geleden is hij teruggekomen naar het Oosten voor de poëzie, zoals hij zegt. Hij woont nu in Doetinchem. De foto’s maakt hij in zijn directe omgeving in De Achterhoek.
Perfectie doorbreken
"Ik doe ook aan beeldhouwen met speksteen, maar met fotograferen kijk je anders”, zegt hij. "Dan leef je mee met je omgeving. Wat mij inspireert, is heel divers. Het zijn vaak kleine dingen die mijn aandacht opeisen. Dan kijk ik of ik er iets mee kan. Ik ben geen fotograaf van technische hoogstandjes, maar ik vertel wel iets met mijn foto's. Een foto hoeft niet altijd perfect te zijn om je enorm bij te blijven. Ik wil juist de perfectie doorbreken. We leven in een enorme verleidingsmaatschappij, met perfecte mensen op posters. Mensen gaan zich hiermee identificeren en willen er ook perfect uitzien. Met mijn foto's wil ik door al die mooie koppen heen kijken en ook de mens daarachter laten zien. Door de buitenste, perfecte schil eraf te halen, wil ik de binnenkant laten zien. En die is vaak boeiender dan de buitenkant. De mensen op mijn foto's krijgen een ander gezicht. Ik vind sowieso een gezicht met rimpels veel mooier dan een perfect glad gezicht. Dat wordt misschien als minder mooi ervaren, maar voor mij is het wel echter. Ik wil door het buitenste laagje heen prikken. Dat doe ik vaak ook fysiek door met naalden in de foto's te prikken. Ik bewerk de foto's niet digitaal, maar puur fysiek. Behalve naalden gebruik ik ook een houtbrander om de foto's toe te takelen. De foto's roepen emoties op. Het onnoembare. Het ontregelt je. De perfecte beelden zijn in een keer niet meer perfect.”
De foto's van Bockting hebben allemaal meerdere lagen, waardoor er voor de kijker heel wat te ontdekken valt. De natuurfoto's laten bijvoorbeeld een bos zien, maar vanuit een ander perspectief, waardoor de kijker door de lagen heen het bos ziet. "Ik maak vaak gebruik van weerspiegelingen in ramen en die leveren mooie foto's op. Ik heb bepaalde plekken waar ik vaker naar toe ga. Alles heeft met kijken te maken. Je moet het zien en vandaaruit ontstaan dingen. Mijn oog wordt ergens naar toe getrokken en dat fotografeer ik.”
Het bijzondere aan de expositie vindt Bockting dat deze tot stand gekomen is met feedback en ondersteuning van anderen. "De expositie is niet alleen van mij”, zegt hij. "De sociale contacten zijn heel belangrijk voor mij, zoals de mensen die geholpen hebben met de inrichting, een achternichtje dat mijn visitekaartjes heeft ontworpen en een buurman die mij prikkelt met poëtische gedachten. Het menselijk contact is heel belangrijk.”
De expositie is vrij toegankelijk tijdens de openingstijden van het Portiersgebouw.