De Slangenburgse kerk. Eigen foto
Verduurzaming aan de rand van het bos
Slangen-burgse kerk neemt ‘groene afslag’ op weg naar de honderdste verjaardag
Doetinchem - Op maandag 22 april is het Wereld Aarde dag. Een dag die in het teken staat van bewustwording van de waarde van onze planeet en de schoonheid van de natuur. De Slangenburgse kerk grijpt die dag aan om zich aan te sluiten bij het netwerk van 'Groene Kerken' in Nederland.
Het kerkje aan de bosrand is hard op weg naar de honderdste verjaardag in 2030, maar is in en om Doetinchem relatief onbekend. Fietsers en wandelaars zijn vaak aangenaam verrast wanneer ze het gebouwtje aan de IJzevoordseweg ontdekken. Tegelijkertijd weet een groeiende groep belangstellenden het kerkje te vinden voor “rouw en trouw”. Voorzitter van de werkgroep vieringen Slangenburg, Harry Krul heeft daar wel een verklaring voor. “Jonge mensen zijn zich er bewust dat we de aarde leefbaar moeten achterlaten voor de generaties na ons. Als je dan de stap zet om te gaan trouwen, past zo’n locatie in de natuur daar natuurlijk prachtig bij”.
Datzelfde speelt wanneer het levenseinde in beeld komt. “Mensen die kiezen voor een natuurbegraafplaats, willen vaak ook een afscheidsdienst of herdenking in de natuur. Bij ons kan dat zowel binnen als buiten. Naast het gebouw hebben we met tentdoek een mooie plek gecreëerd en ook binnen ben je via de blik naar buiten altijd in contact met het bos. De combinatie met het labyrint op ons terrein, als symboliek voor een ieders weg door het leven, spreekt ook veel mensen aan”, aldus Harry Krul.
Wereld Aarde Dag is voor de Slangenburgse kerk aanleiding om aansluiting te zoeken bij het landelijke netwerk van “Groene Kerken”. En met hulp van Provincie Gelderland wordt onderzoek gedaan naar mogelijkheden om het bijna honderd jaar oude kerkgebouwtje aan de bosrand duurzamer te maken. “Voor de toekomst liggen er plannen genoeg, al zitten daar best wel wat investeringen aan vast. Maar dat is geen excuus om nu dan maar niets te doen. In de winter zetten we de thermostaat dus op 15 graden en liggen er dekentjes in de kerk. Verder gaan met beleid om met verlichting en kijken we naar andere manieren van verwarming. We scheiden ons afval en doen ons best om bewust in te kopen.”
Groene Kerken is echter geen keurmerk. “Het is wel een belofte aan onszelf en anderen om elk jaar minstens één groene stap te zetten. Daarmee hopen we anderen te inspireren hetzelfde te doen”, aldus Harry Krul.
De Slangenburgse kerk is eind jaren twintig van de vorige eeuw gebouwd volgens een ontwerp van de Doetinchemse architect Ovink. Hij heeft zich laten inspireren door de Amsterdamse school; architectonische elementen als de smalle, hoge ramen en de ranke kerktoren getuigen daar nog steeds van. In 2016 is er een aanbouw bij gekomen.
Nieuwste uitbreiding bij de Slangenburgse Kerk is de ’Pleisterplaats’ in het bos, naast het gebouwtje. Er is een tentdoek gespannen en er zijn banken geplaatst voor buitenvieringen en andere activiteiten. “Mensen kunnen hier stil worden. De nabijheid van het kerkje, het ruisen van de bomen, de stilte... die elementen maken dat mensen als vanzelf gaan nadenken over wat belangrijk is in hun leven”, zegt Janny Jansons, voortrekker van de pioniersplek Spoorzoeken in Slangenburg. “Soms zijn het toevallige passanten, maar we hebben ook vaste bezoekers, die komen ‘opladen’, door bij onze kerk in de natuur te zijn”.
De doordeweekse activiteiten van “Spoorzoeken in Slangenburg” sluiten veelal aan bij het groene karakter van de plek. Het accent ligt op stilte en meditatie. Het aanbod varieert van schilderen tot stiltewandelingen en van workshops met natuurlijke materialen tot inspiratiemiddagen rond het labyrint. Ook is er een jaarlijkse viering van de zonnewende. “Insteek is om mensen die zich niet, of niet meer, aangesproken voelen door een traditionele kerkdienst, op allerlei creatieve manieren te inspireren tot bezinning. En we merken dat dat werkt”, aldus Janny Jansons. Wekelijks trekt er inmiddels een groeiende groep mensen uit Doetinchem en omgeving en soms ook uit de verre omtrek naar het kerkje aan de bosrand.
Als voorzitter van de werkgroep vieringen, weet Harry Krul al die ‘groene bedrijvigheid’ te waarderen. “Er kan bij ons een hoop, we zijn hier behoorlijk nuchter en houden van creatief improviseren”, lacht hij. “Daarom vinden we het leuk om mee te denken als mensen met ideeën en wensen komen. Zolang alles maar in het teken staat van respect voor de natuur, voor het bos en alles wat daarin leeft en natuurlijk voor ons geloof. Maar we staan open voor iedereen die ons enthousiasme voor deze bijzondere plek met ons deelt. We zijn niet alleen een Groene Kerk maar vooral een ‘warme’ en ongedwongen gemeenschap. Dat horen we vaak als verklaring waarom mensen zich bij ons op hun gemak voelen. De prachtige natuur om ons heen maakt ons als mens bescheiden, misschien is dat het wel gewoon”, besluit hij.