Stef Woestenenk en Karin Rossel-Veldkamp. Foto: Roel Kleinpenning
Stef Woestenenk en Karin Rossel-Veldkamp. Foto: Roel Kleinpenning

Karins levenswerk bestaat 12,5 jaar: ‘Stichting RondomAutisme is mijn zesde kind’

Maatschappij

DOETINCHEM - Een mijlpaal: Stichting RondomAutisme vierde haar 12,5 jarig bestaan. Dit is een initiatief vanuit eigen ervaring, dat oprichtster Karin Rossèl-Veldkamp al in 2006 begon. De organisatie ontwikkelde zich door de jaren heen, werd een stichting die actief is in de hele Achterhoek en groeide uit tot een professionele voorziening. 

Door Kelly Heerink

Veel mensen met (of een vermoeden van) autisme en hun naasten, ondervinden binnen RondomAutisme steun bij elkaar, komen op verhaal en nemen deel aan activiteiten die er worden georganiseerd. Het is gratis, dus toegankelijk voor iedereen. En daardoor laagdrempelig. “We zijn geen hulpverlenersinstantie die werkt met therapieën en wachtlijsten en al onze medewerkers zijn ervaringsdeskundigen. Dat wil zeggen: mensen met een vorm van autisme of die er in hun gezin mee te maken hebben. Allen spreken dezelfde taal”, aldus Karin.

Nog weinig over autisme bekend
“Eén van mijn vijf kinderen vertoonde een bepaald gedrag waarvoor geen juiste diagnose of hulp was in die tijd”, vertelt Karin die zich daardoor zelf ging verdiepen in wereldwijd wetenschappelijk onderzoek naar hoogbegaafdheid en autisme. Ook had ze de behoefte om ouders te spreken van kinderen met soortgelijk gedrag. Ze deed een oproep in de krant waar veel reacties op kwamen. Karin, die zelf uit de hulpverlening komt en veel ervaring met groepen had, startte met de begeleiding van verschillende groepen ouders bij MEE. Hier kreeg zij alle facilitaire hulp die nodig was. “Ik zat daar niet alleen als professioneel begeleider maar vooral als ervaringsdeskundige met persoonlijke inbreng. Ik had er dus zelf ook heel veel aan. Er was zoveel herkenning.”
Haar grootste drijfveer? “Voorkomen dat deze groep in een isolement raakt, overbelast raakt of psychisch of praktisch leed ondervindt. Het is belangrijk kennis te vergroten en acceptatie te bevorderen. Ik zie autisme niet als een stoornis maar als een specifieke manier van zijn; een type mens.”

Ze vervolgt: “Autisme is voor iedereen anders. Je ziet het niet aan de buitenkant, maar het heeft grote invloed op iemands leven en de omgeving. Hoe groot en op welke manier precies, verschilt per persoon en ook per levensfase. Ik wil de maatschappij autismevriendelijker maken en laten aansluiten bij de autistische medemens.”

Tal van activiteiten
Tal van activiteiten bedacht de initiatiefneemster: een inloopspreekuur, thema- en filmbijeenkomsten, wandel- en spelletjesmiddagen, debatgroepen, het RAS-café met pubquiz, mantelzorgautismecafé, lezingen en allerlei vrijetijdsactiviteiten. “Zelfs nog een tentoonstelling en theater; allemaal druk bezochte evenementen”, aldus Karin die zegt dat dit allemaal ‘ als vanzelf’ verliep. “Stichting RondomAutisme is mijn zesde kind. Ik luisterde goed naar de wensen van iedereen en organiseerde het gewoon.” Ondertussen verdiepte Karin zich verder in de literatuur en volgde opleidingen bij De UVA en de RINO Groep.

Samen met twaalf vrijwillige medewerkers en  financiële steun van gemeente Doetinchem groeide de organisatie uit tot een laagdrempelige basisvoorziening waar alle mensen die te maken hebben met - of een vermoeden van - autisme in hun leven, terecht kunnen. Ook ouders, partners, vrienden, hoogbegaafden of professionals. Vandaar de naam ‘Rondom’ autisme.

De uiteindelijk professionele organisatie werd met één directeur en twaalf vrijwilligers te kwetsbaar. Karin: “Om gezondheidsredenen moest ik stoppen als directeur en omdat RondomAutisme inmiddels onmisbaar was geworden en het verdiende  om toekomstbestendig te zijn, zocht ik samenwerking met een partner. De Stadskamer deelt dezelfde visie van ontmoeten, meedoen, mogen zijn wie je bent, groeien en ontwikkelen met elkaar.”

Onderdeel van Stadskamer
Sinds 2022 valt de RondomAutisme onder de bestuurlijke vlag van de Stadskamer. En werd Stef Woestenenk 2,5 jaar geleden aangenomen als coördinator. Hij deelt dezelfde visie: meedoen mogelijk maken. “Ik zag de vacature en reageerde direct. Ik kom uit het onderwijs en heb veel met autisme te maken gehad.” Ook hij herkent dat er 20 jaar geleden veel minder over bekend was. “Het werd wel summier behandeld tijdens de Pabo, maar er is geen blauwdruk hoe je ermee om moet gaan.”
Inmiddels is Karin na een herstelperiode weer aan het werk als adviseur en begeleider van ervaringsgroepen.

Café voor mantelzorgers
Omdat het platform er ook is voor naasten, start RondomAutisme binnenkort met een café voor een mantelzorgautismecafé. Stef: “Het is voor deze groep mensen met een gemeenschappelijke factor fijn om samen te komen, ervaringen te delen en (h)erkenning te voelen. De bedoeling is dat er ook thema’s worden behandeld.”

Lezing van Annelies Spek
Het jubileum werd woensdag 3 april gevierd met een grote opkomst in ‘t Brewinc. “Er zaten medewerkers, deelnemers, ouders en partners in de zaal - een mooie dwarsdoorsnede”, vindt Stef. Het publiek zag hoe de stichting een oorkonde ontving van wethouder Moors. Karin werd door hem bedankt en geëerd. Ook gaf Annelies Spek de lezing ‘Autistische burn-out’. Ook een lezing bijwonen, of deelnemen aan een van de andere activiteiten binnen RondomAutisme? Bekijk de website voor meer informatie.

Lezing van Annelies Spek (rechts Stef Woestenenk) tijdens viering 12,5 jarig jubileum RondomAutisme in 't Brewinc. Foto: Roel Kleinpenning

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant