Column Ben Beijer bekijkt 't anders

Column Ben Beijer bekijkt 't anders

Zoeken

Opinie

Tot mijn eigen verbazing, was ik vergeten dat het komende zondag Pasen is, tot ik onze ‘hoffotograaf’ Roel, met een Palmpaasstok op de achterbank voorbij zag rijden op weg naar Gendringen, naar een van de laatste Palmpasenoptochten in onze regio. Veel jonge mensen hebben geen idee wat de betekenis achter Palmpasen en Pasen is.

Het blijft bij de jongsten bij eieren zoeken, niet van uitloopkippen en al helemaal niet van hobbykippen. Men wil ons doen geloven dat het eten van eieren van eigen kippen gevaarlijk is. Ik geloof daar niet zo in eerlijk gezegd, bij normaal gebruik. Mijn oma en opa zijn voor die tijd behoorlijk oud geworden met elke dag een eitje van eigen kippen bij het ontbijt. 

Er was natuurlijk minder kunststof maar opa rookte de hele dag pijp. Zijn kippen werden toen nog geen ‘uitloopkippen’ genoemd, al liepen ze rustig kakelend over het hele erf. Ik herinner mij een van zijn mooie uitspraken die ik u niet wil onthouden. “As de Henne van ’t nös löp, wat mot der dan van de kukens wodden?’ Voor hen die de inburgeringscursus Achterhoeks nog niet afgerond hebben: Als de hen van het nest wegloopt, wat moet er dan van de kuikens terecht komen? Mijn schoonmoeder bracht de laatste jaren van haar leven door op een afdeling voor demente mensen in een prima verzorgingshuis (ja lieve kindertjes, die waren er toen nog volop). Zij vierde elke dag dat ze een ei kreeg Pasen. Als wij haar bezochten zagen we vaak wel een eierdop maar vertelde zij dat ze geen ei had gegeten. Soms bleek zij die dan verstopt te hebben. Waar? Zij had geen idee. Meestal zagen wij aan haar jurk dat het een lekker zacht gekookt eitje geweest moest zijn. Moraal van het verhaal; zij werd prima verzorgt. In mijn dagblad lees ik afgelopen zaterdag tot mijn schrik: “Afgelegen wonen, maakt kans op zorg veel kleiner”. Het blijkt dat mensen die in het buitengebied wonen, zoals mijn opa en oma vroeger, in de toekomst niet altijd verzekerd zijn van professionele zorg aan huis. 

Die zorgwekkende boodschap komt van een bestuurder van de grote zorginstelling Markenheem. Zij vindt dat mensen beter kunnen verhuizen naar een centrale plek, het liefst voegt zij nogal naïef toe, ergens waar meer ouderen bij elkaar wonen. Zij wil vooral hulp aanbieden daar waar mensen dichtbij bij elkaar wonen omdat dit veel reistijd scheelt. Er is een cultuuromslag nodig in de regio aldus deze bestuurder. Gekker moet het niet worden. Het zoeken naar dit soort oplossingen hebben niets met een cultuuromslag te maken. Gelukkig kennen we vooral in het buitengebied de naoberhulp als cultuurgoed, maar daar mag een zorginstelling zich niet achter verschuilen. Het lijkt verdacht veel op het zoeken naar het ei van mijn schoonmoeder, die niet meer wist waar zij die zelf verstopt had. 

 Goed gaon

Advertenties doorgeplaatst vanuit de krant