Derde voorronde Amphion Open 2023 vol kwaliteit

2 juni 2023, 12:13

Britt Geven verrast iedereen

DOETINCHEM - De laatste voorronde begint met de mededeling dat de jongste kandidaat door ziekte niet kan optreden. Eddy Braam uit ‘s-Heerenberg mag/moet nu de avond openen. Hij wordt op de vleugel begeleid door Maria Woerds De klassiek geschoolde zanger beschikt over een mooie baritonstem, is verbonden aan het Ulfts Mannenkoor, maar wil een nieuwe uitdaging aan. Best spannend en dat is te merken tijdens zijn eerste lied ‘ A Chloris’ van Hahn. Zijn stem wordt al zekerder bij het Napolitaanse lied Core 'n grato. Eddy sluit mooi af met werken van Händel: Where'er you walk uit het oratorium Semele en het prachtige Ombra mai fu. 

Door: Ben Beijer

Na dit klassieke uitstapje is het de beurt aan Connor Patrick, Singer- songwriter uit Varsseveld. Op het programma zien wij de indrukwekkende naam: “ Connor Patrick’s System of Hope”. Connor schrijft normaal in het Engels. Hij verteld tokkelend op zijn gitaar dat hij dat veiliger vind, maar verrast het publiek ook met twee prachtige Nederlandstalige nummers. In zijn eerste lied ’Huilen tot het niet meer kan’, stelt hij zich kwetsbaar op. Ook aan zelfspot geen gebrek getuige het prachtige; ‘Het is mooi geweest’. Bij het zingen van de cover ‘Hope’ laat hij nog eens horen, dat hij een mooie stem heeft met een geweldig bereik. Connor Patrick maakt zijn ‘System of Hope’ helemaal waar en krijgt een nominatie van de vakjury voor de finale.

Na de pauze starten we met cabaret, volgens de juryvoorzitter een van de moeilijkste onderdelen van het theater. Wim Maatman en Sietse Pöpping uit Doetinchem durven die tak van sport wel aan. De ‘jonge strak in het vel zittende Sietse’ komt met ontbloot bovenlijf op, gevolgd door Wim, zestiger met een ‘leeftijdgebonden’ bovenlichaam met cupmaatje A en zacht deinend buikje. Het eerste hilarische deel van hun act zonder tekst doet mij, kijkend naar Wim denken aan buurman en buurman. In de volgende scenes wordt het ouder worden humorvol verwoord en verbeeld. Het is wel duidelijk dat de twee zichzelf niet al te serieus nemen. Niets in hun optreden is er bij gesleept; het leven is volgens hen al grappig genoeg. Een verademing om tijdens Amphion Open weer eens ongecompliceerd te lachen. .

Last but not least is nog nooit zo duidelijk geweest: De avond wordt op indrukwekkende wijze afgesloten door Britt Greven uit Didam met prachtige ingetogen keyboard begeleiding van Roos de Wit. Ik vergeet aantekeningen te maken als de pas 17 jarige Britt laat horen en zien dat zij de ster van de avond is. Geen meisje, maar een lady of soul in wording. Het eerste nummer ‘ Creep’ van Radiohead, met de tekst die over Britt zelf lijkt te gaan;’ you so fucking special’, bezorgt mij kippenvel. Het publiek weet niet wat het hoort als Britt een ode brengt aan Tina Turner met het schitterend gezongen: ‘The best’. We gaan nog even knallen zegt ze voor zij ‘ It’s a Man’s World’ van James Brown gaat zingen. De krachtige stem met dat mooi ruwe soulrandje zorgt voor een staande ovatie van publiek en vakjury die haar een prachtige toekomst voorspelt, en een zeer verdiende nominatie voor de grote finale als zekerheid.

Geen meisje, maar een lady of soul in wording