Rugby is niet alleen maar beuken, maar vooral respectvol

DOETINCHEM - Rugby lijkt een harde sport. Dat is het ook wel een beetje, maar er wordt heel respectvol met elkaar omgegaan. “Je zult nooit iemand tekeer horen gaan tegen de trainer of de scheidsrechter.”

Door Hans Hissink

Rugbyclub Wild Rovers telt op dit moment zo’n 100 leden, waarvan zo’n 45 jeugdleden. Heel veel senioren zijn al vanaf hun jeugd lid van de Doetinchemse rugbyclub. Er zijn verschillende leeftijdscategorieën. Dat begint bij de kinderen onder de 8, dat zijn de turven. Tot 10 jaar zijn de benjamins. De jeugdcategorie tot 12 jaar heet de mini’s. Dan is er de wat oudere jeugd onder 14, dat zijn de cubs. Onder 16 jaar zijn de junioren en onder de 18 jaar worden rugbyers colts genoemd.

Leuke club
Yvonne Koers uit Doesburg is al zo’n jaar of acht actief binnen de Wild Rovers. Zij kwam daar terecht doordat haar zoon begon met rugby. “Dat was toen alleen maar brengen en halen van en naar de club. Echter stopte de jeugdcoördinator er mee en waren er niet genoeg trainers omdat de club zo enorm groeide. Ik ben een trainerscursus gaan doen en de jongste jeugd gaan trainen. Het is een ontzettend leuke club en daardoor blijf je ook met veel liefde. Iedereen is welkom. Iedereen kletst met iedereen. Alle rangen, standen en leeftijden lopen hier door elkaar heen.”

Het sociale aspect maakt ook een belangrijk deel uit van de Wild Rovers. “Bij de kinderen merk je dat er niet gepest wordt. Als je bij scholen en andere sporten soms wel eens ziet dat kinderen buiten de groep vallen doordat zij een bril dragen, een beugel hebben of te dik zijn. Hier is echt nog nooit iemand huilend weggegaan doordat hij of zij gepest werd. Als je niet goed bent in rennen, dan moet je de boel maar tegenhouden. Er is voor alle kinderen een functie op het veld. Dat is anders dan bij bijvoorbeeld voetbal, waar je echt snel moet zijn. Bij rugby heb je ook spelers nodig die wat gewicht in de schaal brengen. Anders red je het als team niet.”

Yvonne geeft nog een mooi voorbeeld van dat sociale aspect. “Omdat wij hier niet in elke leeftijdsklasse een eigen team op de been kunnen brengen, vormen we samen met onder andere rugbyclub De Duuvels uit Zevenaar clusters van verschillende teams. Eén van de jongste jongens die voor het eerst meespeelde, had er ‘s nachts slecht van geslapen. Hij maakte wat foutjes tijdens de wedstrijd, maar er heeft echt niemand iets gezegd en er is alleen maar positief gecoacht naar die jongen. Dat helpt echt voor het zelfvertrouwen van de kinderen.”

Voor Yvonne maakt de diversiteit het rugby zo leuk. “Er iseen aantal pijlers binnen het rugby. Dat zijn respect, kameraadschap en discipline. Daar is rugby wereldwijd op gebouwd. Respect voor elkaar, voor de medespelers. Respect voor de trainers door bijvoorbeeld altijd op tijd te zijn. Maar ook respect voor de scheidsrechter. Krijg je bijvoorbeeld een rode kaart dan bedank je hem daarvoor en praat je daar na de wedstrijd met elkaar over. Verder is er uiteraard respect voor de tegenstander. Na de wedstrijd wordt er bijvoorbeeld een poort gemaakt door de winnaars waar de verliezers doorheen lopen en die krijgen dan een applaus.”

Gegroeid
De club is de laatste jaren ontzettend gegroeid. “Ieder jaar worden de jeugdteams wat groter. We hebben nu zo’n 45 jeugdleden. Het groeit gestaag ieder jaar een beetje door.” Sinds een tijdje heeft de rugbyclub een eigen veld. “We zaten eerst op Sportpark Zuid waar we het veld moesten delen met de voetbalvereniging. Nu hebben we sinds een paar jaar een eigen veld. Dat versterkt wel de band binnen de club. Omdat we groeien zijn er steeds meer jeugdleden die de stap maken naar de senioren. De senioren krijgen zelf ook kinderen. De affiniteit van de senioren met de jeugdleden zie je daardoor toenemen. Doordat we nu ook een serieuzer jeugdteam hebben met goede trainers, trekt het steeds meer naar elkaar toe.”

De dinsdag- en donderdagavonden zijn de trainingsavonden. “Dat zijn de avonden dat iedereen in verschillende groepen op verschillende momenten traint, van de jongste jeugd tot de senioren.” De derde helft is bij rugby ook een heel belangrijk onderdeel van de sport. “Dat begint bij de jeugd al met een broodje knakworst en limonade. Bij de heren is dat een andere limonade en een broodje bal. Het is fijn om hier op zondag rond te lopen, mee te juichen en iedereen hier in en om de kantine te zien hangen.”

Samenwerking
Doordat niet iedere leeftijdscategorie genoeg spelers heeft, wordt er samengewerkt met de rugbyclubs uit Arnhem, Zevenaar, Nijmegen en Wageningen. “Omdat we allemaal te weinig jeugdleden hebben, spelen de turven, de benjamins en de mini’s iedere zaterdag een toernooitje bij de verschillende samenwerkende clubs. Die samenwerking is ontstaan zodat de spelers niet alleen trainen, maar ook wedstrijdjes kunnen spelen. Bij de cubs, junioren en de colts worden clusterteams gemaakt die het hele land doorgaan om echte competitiewedstrijden te spelen. Zij moeten bijvoorbeeld naar Maastricht en Den Bosch. De wens voor de toekomst is wel om eigen teams te gaan vormen. Maar dan moeten we toch zeker wel richting de 100 jeugdleden om met een minimum aantal spelers een team te vormen.”

Wout uit Keijenborg is 10 jaar en speelt al bijna vijf jaar rugby bij de Wild Rovers. Hij komt uit een echt rugbygezin. Hij traint twee keer in de week bij zijn eigen club. Daarnaast traint hij twee keer in de week bij de rugby academie in Nijmegen. “Rugby is leuk omdat je er genoeg energie in kunt steken en als je boos bent kun je steeds harder gaan.” Wout weet heel goed wat hij in de toekomst wil gaan doen. “Plan A is top rugbyer worden. Plan B is om plan A niet te verpesten. En plan C is gewoon een baan zoeken.”
Ronja is 11 jaar en komt uit Varsseveld. Zij speelt ruim vijf jaar rugby. “Ik vind het leuk omdat je niet zachtjes met elkaar hoeft te doen en altijd respect voor elkaar hebt. Ik zat ook op dansen, maar ik heb toch voor rugby gekozen omdat dat beter bij mij past.”

Iedereen is welkom
Yvonne vertelt dat Iedereen welkom is bij de Wild Rovers. “Op dinsdag- en donderdagavond mag je gewoon een keer meedoen om te proberen of het wat is. Er mag ook een maand gratis mee getraind worden. Kom dan wel met een stevig shirt, want er wordt wel aan elkaar getrokken en doe schoenen met noppen aan. En dan zien we wel hoe het gaat. We merken dat kinderen heel blij worden dat ze elkaar mogen aanpakken en tackelen zonder dat het vervelend is. Het is best fysiek, maar niet alleen maar beuken.”

wildrovers.nl