Wielerambities

Dichters schrijven niet alleen, zij gaan soms ook op pad. Soms te voet, soms op de fiets. Zo ging deze dichter op een fietstocht door Doetinchem deze week.

Wielerambities

Ik zat op de fiets
Over Kerkstraat, over Hoofdstraat, via Rijksweg naar zandpad
Ik zat op de fiets tussen andere fietsers en ik fietste
Zonder bestemming als eindelijk doel
Ik zat op de fiets maar fietste niet doelloos
Zag op lege kavels de villa’s oppoppen, zag woningnood
Ik zat op de fiets en de broeiende nazomer zomerde broeiend na
In holle zonnestralen, zweetdruppels langs mijn gezicht
Ik zat op de fiets, trapte of ik haast had
Verlangend naar de eindstreep maar ik maakte een ronde
Ik zat op de fiets toen mijn omgeving een loopje met mij leek te nemen
Veld na veld en struiken al duizend keer gezien, koeien steeds op dezelfde plek
Ik zat op de fiets voortgestuwd door molens met wiekende kracht
Hijgend zag ik mijn wereld en alles wat ik ken voorbij schieten
Ik zat op de fiets en ik fietste