Stedenbanden

Burgemeester, Doetinchem onderhoudt stedenbanden met verschillende partnersteden waarvan één zelfs buiten Europa. Welke zijn dat en sinds wanneer bestaan die banden?
“Officieel hebben we maar twee stedenbanden, officieus drie. De oudste stedenband is met La Libertad in Nicaragua, ontstaan in de jaren ’80. Een periode waarin zo’n veertig Nederlandse gemeenten, vaak met een progressief karakter, stedenbanden aangingen met gemeenten in Nicaragua. Dat had te maken met de politieke situatie daar na het einde van de dictatuur en met ontwikkelingswerk. Die stedenband bestaat nog steeds en er is een lokaal comité dat zich daarmee bezighoudt. Vanuit dat comité zijn hele goede dingen gebeurd. Er zijn huizen en een school gebouwd en zorgvoorzieningen gerealiseerd. De afgelopen tien jaar zijn de politieke betrekkingen op een heel laag pitje komen te staan. Door de huidige politieke situatie is de veiligheid daar niet optimaal. Er is in Nicaragua weer een dictatoriaal regime aan de macht waardoor het veel moeilijker is geworden de hulp te continueren.”

“De tweede gemeente waarmee we een stedenband hebben is Pardubice in Tsjechië. Die band is na de val van de muur ontstaan. De gedachte binnen de Europese Unie was de culturele identiteit te versterken en Oost en West te verenigen door vriendschapsbanden op te bouwen. Ook daar is een burgercomité ontstaan dat tot een jaar of vijf geleden actief is geweest, Er was sprake van uitwisseling en zelfs economische banden tot de dag van vandaag. Het Doetinchems bedrijf Nedcon heeft er een dochteronderneming. Met Pardubice bestaat nog steeds een bestuurlijke relatie en jaarlijks is er wel een uitwisseling op collegeniveau. Vanuit Pardubice komen bestuurders wat vaker hier naartoe dan omgekeerd. Ik ben er in mijn ambtsperiode in Doetinchem nog maar één keer geweest. Het burgercomité is opgeheven dus de burgerschapsbanden zijn er eigenlijk niet meer. Pardubice heeft ongeveer 90.000 inwoners maar je ziet dat ze op bestuurlijk niveau op ons achterlopen, bijvoorbeeld op het gebied van digitalisering en beleid maken. Ze komen nog steeds hier om kennis te vergaren. Pardubice groeit heel hard. Toen we begonnen waren ze ongeveer even groot als Doetinchem. In Oost-Europa is Tsjechië het meest welvarende land maar qua overheid lopen ze op een aantal punten ver op ons achter.”

De derde plaats waarmee we een (officieuze) stedenband hebben is Raesfeld net over de grens. Het was de oude stedenband met de toenmalige gemeente Wehl die nooit officieel is bekrachtigd. Tussen Wehl en Raesfeld is op persoonlijk niveau nog steeds uitwisseling die het meest zichtbaar is tijdens carnaval. Op bestuurlijk niveau bestaat ook een nauwe relatie tussen raad en college. We zien elkaar een paar keer per jaar in kleiner of groter verband. Het is leuk dat wij binnen de grote Euregio deze Duitse verbinding hebben. Op menselijk niveau voegt het waarde toe en op bestuurlijk niveau ook. Mijn collega van Raesfeld zit helemaal in het Duitse politieke systeem. Via hem heb ik toegang tot de Landrat en de Landesregierung van Nordrhein Westfalen. Dat is geen doel op zich maar het werkt wel in de praktijk.” 

Onze stedenbanden hebben verschillende achtergronden en zijn decennia oud. Tijd om ze opnieuw op de weegschaal te leggen?
“We zouden ons kunnen oriënteren op nieuwe stedenbanden, maar je moet het wel vorm en inhoud geven. Als een bestaand burgercomité ermee stopt dan is dat ook het eind van de band. Het blijft werk van mensen aan beide kanten.”

Moeten we niet dichter bij huis moeten blijven bij de keuze van onze partners?
“Binnen Europa is veel geld te verdelen en zijn EU-middelen beschikbaar voor samenwerking met drie of vier centrumsteden voor kennisuitwisseling en projecten. Wij zoeken in toenemende mate samenwerking met Bocholt, Emmerich en met name Kleef. Maar het gaat niet vanzelf, je moet elkaar wel opzoeken.”