Aswoensdag

Toen ik vorige week met enorm vette letters in mijn regiokrant zag staan: “Carnaval ook na 33 jaar feest niet levensvatbaar in Gaanderen”, wist ik dat dit niet waar was. Goede reden dat even recht te zetten dacht ik Rosenmontag.
Onze jongste dochter werd 53 jaar geleden op Rosenmontag geboren. Aangezien wij toen al jaren actief lid waren van carnavalsvereniging de Prinsgezinden in Bultendarp kwamen mijn ouders en zussen verkleed kraomschudden. Zij zongen bij het wiegje van ons op maat mee trappelende dansmarietje het carnavalslied Am Rosenmontag bin ich geboren.
Na d’Olde Waskupen uit ‘s-Heerenberg, opgericht in 1955, vierde men in Gaanderen als een van de eerste plaatsen in de regio carnaval. De tijd dat men als katholiek op Aswoensdag een askruisje haalde. In 1958 werd in Gaanderen de eerste carnavalsvereniging opgericht, en was daarmee een van de oudste carnavalsplaatsen. De eerste carnavalsavond was in zaal Arts onder aanvoering van prins Kobus de eerste. De voorlopige naam van de vereniging: Carnavalsvereniging zonder naam. Men dacht als er een zangeres zonder naam succesvol kan zijn, kunnen wij dat ook. Later werd de naam De Prinsgezinden gekozen. Een succesvolle vereniging met eigen buutreedners en zoveel leden dat er een ledenstop kwam. Was nog in de tijd dat men een vaste zitplaats wilde. Toen men ontdekte dat je staand verder kon kijken dan je feestneus lang was, kwamen er ook statafels. Rond middennacht werden die ook wel hangtafels genoemd. Carnaval was dus 66 jaar levensvatbaar in Gaanderen. De eerste 33 jaar bestonden er drie bloeiende verenigingen: De Prinsgezinden, de Vrolijke Geinmakers en de Aaltscheppers die na het tot stand komen van de riolering werd omgedoopt tot Dwarsdrievers. Na de fusie tussen de drie liep de belangstelling langzaam terug en kwam er in de coronatijd een eind aan een mooie carnavalshistorie. Het enige zichtbare symbool van dat roemrijke verleden is het monument de Aaltschep.
Terug naar Aswoensdag dit jaar. Ik heb geen askruisje gehaald, maar de hele dag debatten gevolgd over de kabinetsformatie onder leiding van Ronald Plasterk. Het werd geen fraaie pronkzitting. De tot dan bijna heilig verklaarde Pieter Omtzigt viel hard van zijn sokkel. Gewend anderen de maat te nemen kwam hij na het zonder uitleg, stiekem weglopen van de onderhandelingen in de Tweede Kamer niet verder dan: ‘Dat heb ik niet helemaal goed gedaan’. Hij blijft zoeken naar een positie waar hij geen enkele verantwoordelijkheid hoeft te nemen. Omtzigt twijfelt over de rechtsstatelijkheid van de PVV. Die mening deel ik, al weet je bij Wilders waar je aan toe bent. Hij is alleenheerser over de partij met maar liefst één lid. Alleen Wilders bepaalt. Dat is bij de partij van Omtzigt anders, daar kun je wel lid worden. Addertje onder het gras bij zijn partij NSC is dat je wel lid bent maar net als bij Wilders, volgens de statuten, geen stemrecht hebt over de koers van de partij. Nieuw sociaal beleid wordt dit genoemd.
Zo werd Aswoensdag een asgrauwe woensdag.

Goed gaon